ای بندگان دنیا!آتش جهنم بواسطۀ خشم خداوند برافروخته شده است و شعله ها و شراره های آن دل و جان و باطن انسانها را می سوزاند.جهنم جایگاه تنگ و تاریک ووحشتناک وگودالی است پر از حیوانات گزنده و درنده از قبیل مارها و عقرب ها و سگها و خوکها وگرگها و شغالها...
که همه جنس بدنشان از آتش است...
سوزندگی جهنم هزاران برابر سوزندگی آتشهای دنیاست، جهنم خانۀ عذاب، گودالی بی پایان،آتشی برافروخته شده از غضب خداوند قهار،زندان آخرتی برای گنهکاران و پراست از عذابها و بلاها و بدبختی ها...
هر گاه پوست بدنمان می سوزد، پوست تازه ای بوجود می آید تا عذاب را بچشیم. به گردنمان زنجیرهای کلفت و دراز انداخته اند که این زنجیرها حرارت جهنم را به بدنمان منتقل می کنند.
همیشه تشنه ایم،همیشه گرسنه ایم،همیشه تنهائیم،غم و افسردگی وجودمان را فراگرفته و امید و آرزو را در وجودمان خشکانده است.