ندای الرحیل

در احیای فرهنگ آخرتگرایی

ندای الرحیل

سلام
وبلاگ حاضر، تلاش کوچکی است برای دگرگون کردن بدیهیات،گرایشها و هدفها ...
وبلاگ حاضر تلاش کوچکی است برای زنده کردن قلبها و دگرگون کردن آرزوها...
وبلاگ حاضر، تلاش کوچکی است برای احیای فرهنگ آخرتگرایی و نواختن ندای الرحیل...
پس...
باور کنیم که جهان به نگاهی نو نسبت به مرگ نیازمند است...
باور کنیم که نگرش غلط به اسرارآمیزترین پدیدۀ هستی - مرگ - لحظه لحظۀ عمر بشر را به پوچی کشانده است....
باور کنیم که ما رهگذریم ودنیا ظرفیت و توان تحمل آرزوهای ما را ندارد...
باور کنیم که مرگ در این نزدیکیست و ما چاره ای جز رفتن نداریم...
باور کنیم که دلهای ما برای آزاد شدن از ترسها و گرایشهای دنیا، به ترسها و گرایشهای آخرت نیازمند است...
باور کنیم که تنها طریقتی که می تواند ما را به خدا برساند، طریقت توشه چینی است...
ویادمرگ، آب حیات بخشیست برای زنده کردن بشریت...
ویاد مرگ شمشیر و سپر محکمیست، در برابر فرهنگ پوچ گرای غربیها...
و یاد مرگ، مرهم شفا بخشیست برای انقلاب بیمار شده به ویروس دنیاگرایی...

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
هم کاروانیان

منوی تصویری سایت ندای الرحیل

تلگرام

-----------------------

 صفحه اصلی

-----------------------

ندای الرحیل2-تصاویر

-----------------------

ندای الرحیل3-سیاسی

-----------------------

ندای الرحیل4-خواب

-----------------------

 ندای الرحیل5 - شعر
آخرین دیدگاه میهمانان ندای الرحیل
  • ۳۰ ارديبهشت ۹۹، ۱۷:۱۶ - سلیمانی
    احسنت

۱۳ مطلب در آبان ۱۳۹۰ ثبت شده است

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۰ ، ۱۷:۵۳
بهنام جدی بالابیگلو
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۰ ، ۱۷:۴۹
بهنام جدی بالابیگلو
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۰ ، ۱۷:۴۶
بهنام جدی بالابیگلو
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۰ ، ۱۷:۴۳
بهنام جدی بالابیگلو
مقدمه با فرارسیدن قیامت، که زندگی دنیا به پایان می‌رسد بشر در جهانی دیگر که جهان آخرت مشهور می‌باشد نوع دیگری از زندگی را تجربه می‌کند که این زندگی بر خلاف زندگی دنیایی فانی و زود گذرش، ابدی است و در آن پایان و مرگ امکان ندارد. اما سوال اینجاست که آیا زندگی دوباره بشر در عالم آخرت عین همین زندگی وی در همین دنیاست یا نه تفاوت دارد و اگر زندگی آخرتش با زندگی دنیویش متفاوت است، این تفاوتها تا چه حد است. البته لازم به یادآوری است که وجود تفاوت بین دنیا و آخرت به معنی جدایی کامل این دو نوع زندگی از هم نیست بلکه در جهان بینی اسلامی رابطه عمیقی بین این دو نوع زندگی وجود دارد در واقع جهان آخرت صورت تکامل یافته این دنیا می‌باشد و تفاوتهای آن دو در حد تفاوت مرتبه ناقص با مرتبه کامل یک موجود است مانند تفاوت یک میوه نارسیده با همان میوه رسیده، فلذا می‌بینیم که گویند دنیا مزرعه آخرت است یعنی جهان طبیعت در مسیر تکاملی خود به سوی هدف نهایی خودش، سرانجام به مرحله نهایی کمال خویش می‌رسد و چون در این مرحله به کمال رسیده تمام قید و بندهای محدود دنیا را پشت سرگذاشته و حقیقت و باطن هستی آشکار می‌گردد. تفاوتها در اینجا نگاهی گذرا به تفاوتهای دنیا خواهیم داشت تا تصویر درستی از زندگی آخرت را بدست آوریم که به ترتیب زیر است: فناپذیری دنیا و جاودانگی آخرت عمر دنیا هرچند هم طولانی باشد خلاصه با ظهور قیامت به پایان خود خواهد رسید در حالی که عمر آخرت، ابدی است و به خواست الهی هیچ گاه پایان نمی‌یابد، در آیات مختلفی به این حقیقت اشاره گردیده است از جمله در سوره اعلی آیات 16 و 17 چنین می‌خوانیم که "لیکن زندگی دنیا را بر می‌گزینند با آنکه آخرت نیکوتر و پایدارتر است". و در سوره نساء آیه 77 بیان شده که برخورداری از دنیا اندک می‌باشد و برای کسی که تقوا پیشه کرده آخرت بهتر است. دنیا مقدمه و آخرت هدف زندگی دنیا به عنوان مقدمه‌ای برای زندگی آخرت است در واقع ارزش دنیا تا این حد است که به عنوان یک راهی، ما را به آخرت می‌رساند و هدف از زندگی موقت این دنیا، آمادگی یافتن انسان در آن دنیا برای درک رحمت و نعمت الهی یا عذاب می‌باشد چنانکه در آیه 77 سوره نساء آمده برخورداری از دنیا اندک است و برای تقوا پیشگان آخرت بهتر است. براین اساس است که کسی که زندگی این دنیا را هدف خود قرار داده بسیار زیان کرده است. خلوص نعمت و عذاب اخروی به تجربه برای همه ماها ثابت شده است که در زندگیمان همواره لذت و رنج، شادی و درد با هم آمیخته است مثلا لذت خوردن غذای دلخواه، رنج تهیه آن را به همراه دارد، و لذت مادر شدن رنج مشکلات نه ماه بارداری را به همراه دارد اما در جهان آخرت چنین آمیختگی وجود ندارد در آنجا گروهی از بهشتیان از لذت نعمت خالص برخوردارند تا حدیکه کوچکترین رنجی بر آنها متصور نیست و در مقابل گرهی دیگر جز عذاب چیزی دیگری ندارند. دنیا نظامی اجتماعی و آخرت نظامی فردی زندگی دنیا، زندگی اجتماعی است و انسان موجودی اجتماعی است یعنی بدون دیگران نمی‌تواند نیازهایش را بطور کامل رفع کند، او همچنانکه در زندگی از نتیجه اعمال نیک دیگران برخوردار می‌باشد همینطور از پیامدهای نامطلوب خطاهای دیگران نیز ضرر می‌بیند. به همین جهت است که همواره آنها در سرنوشت اجتماع بطور مشترک سهیم هستند، اما در آخرت هرچند در کنار هم زندگی می‌کنند ولی اثری از روابط اجتماعی مانند دنیا خبری نیست. روابط خویشاوندی و پیوندهای اجتماعی نقش خود را از دست داده رنگ می‌بازند و طبق آیه 88 سوره شعرا "هیچ مال و فرزندی سود نمی‌دهد و هرکس به تنهایی مسئول اعمال خویش است و به تنهایی جزای آن را می‌بیند. یعنی نظام آخرت، نظام فردی است به خلاف نظام دنیا که نظام اجتماعی است. تفاوت ماهوی دو دنیا اینکه اساسا نظامی که بر جهان آخرت حاکم است با نظامی که بر این دنیا حاکم است تفاوت دارد چرا که دنیا محل تحول و تغییر است، در آن مرگ و حیات با هم وجود دارد اما جهان آخرت به کلی حیات است و زندگی، آخرت سرشار از شعور است و آگاهی برخلاف این دنیا. در واقع طبق آیات قرآنی زندگی حقیقی همان سرای آخرت می‌باشد. "سوره عنکبوت آیه 64" تفاوت در پاداش و کیفر می‌دانیم که پاداشها و کیفرهای دنیا امری قراردای است و بر این اساس است که در دو نظام حقوقی متفاوت یک جرم، مجازاتهای مختلفی دارد و همچنین علاوه بر آن، مجازات دنیایی به خاطر این است که از انجام کار خلاف مشابه آن جلوگیری گردد وهمچنین تنبیه خلافکار مدنظر است و اینکه یک نوع داوری برای کسانی است که حقشان ضایع گردیده اما جزای اعمال در آخرت، امری حقیقی است (نه قراردادی) که هیچ یک از اهداف یادشده در آن قابل تصور نیست. در دیدگاه اسلامی آنچه در آخرت به عنوان پاداش یا عذاب به انسان می‌رسد همان باطن اعمال انسان و نیت اوست که تجسم می‌یابد و به صورت عذاب یا نعمت در می‌آید که در آیات متعددی به این مطلب اشاره گردیده که" آیا جز آنچه می‌کردید سزا داده می شوید؟" چنانکه در آیه 10 سوره نساء صورت تجسم یافته مال یتیم را به ناحق خوردن، آتش می‌دانند و می‌فرماید"... کسانی که اموال یتیم را به ستم می‌خورند جز این نیست که آتشی در شکم خود فرو می‌برند". تفاوتهای بین اهل دنیا و آخرت البته علاه بر تفاوتهای اصلی بین دنیا و آخرت، تفاوتهایی نیز بین اهل دنیا و آخرت وجود دارد که بدین ترتیب است: اهل دنیا کسانی هستند که بسیار می‌خندند و پرخوری می‌کنند و خوابشان زیاد است و خشمشان فراوان، همواره از دیگران طلبکارند و وقتی به کسی بدی می‌کنند عذر نمی‌طلبند و علاوه بر آن عذرپذیر نیز نیستند، در عبادت کسل و تنبل هستند و با اینکه می‌دانند مرگشان نزدیک است آرزوهای دور و درازی دارند، به محاسبه اعمال خود نمی‌رسند، زیاد حرف می‌زنند و نفعی به دیگرانت نمی‌خواهند، از خدا بسیار کم می‌ترسند و هنگام آسایش و رفاه شکرگذار نیستند و به هنگام مصیبت و بلا، صبور نمی‌باشند. کارهای خیر دیگران در پیششان کم است، ادعای چیزی را می کنند که نیستند و کارهای کوچک خود را بزرگ می‌شمارند و به عیب جویی مشغولند. اما اهل آخرت کسانی هستند که خیلی زیاد حیاء و نجابت دارند و از روی برنامه عمل می‌کنند، نفعشان برای مردم فراوان است، صادقانه با دیگران برخورد می‌کنند، مردم از دستشان در امنیت هستند، سنجیده سخن می‌گویند و به محاسبه اعمال خود می‌پردازند و همواره به یاد خدا هستند و ترس از خدا بر دلشان حاکم است و در آغاز نعمت، حمد کنند و در پایانش شکر، پرخوری و پرگویی و اسراف ندارند و کسانی را که از آنها رویگردان هستند به سویشان می‌خوانند و مبارزه با نفس دارند. منابع رشد - شبکه ملی مدارس
تصاویر زیباسازی نایت اسکین
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۰ ، ۱۷:۳۸
بهنام جدی بالابیگلو
۶ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۰ ، ۱۷:۳۳
بهنام جدی بالابیگلو
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۰ ، ۱۷:۳۱
بهنام جدی بالابیگلو
فرق بین بهشت برزخ و بهشت آخرت (معاد) در چیست ؟ : از بعضى آیات و روایات استفاده مى شود: بهشت و دوزخى که انسان ها بر اثر عمل نیک و بد به آن وارد مى شوند ، در دو مکان وجود دارد: 1 . بهشت و دوزخ برزخى در دنیا: که نمونه اى از بهشت و دوزخ رستاخیز است ; با این تفاوت که ابدى و دایمى نیستند . و آیات : (یس 26 ، آل عمران 169 ، بقره 35 ، عبس 8 ، فاطر 22 ، مؤمنون 100 ، کهف 79 ، الرحمن 20 ، و.. .) بر بهشت برزخى دلالت مى کنند . از امام صادق (ع ) در مورد بهشت آدم (ع ) سؤال کردند که آیا از بهشت هاى دنیا بوده ؟ و یا از بهشت هاى آخرت ؟ امام فرمود: از بهشت هاى دنیا بوده و خورشید و ماه در آن طلوع مى کردند و اگر از بهشت هاى آخرت مى بود ، آدم تا ابد از آن بیرون نمى شد .• آیات یاد شده به روشنى ثابت مى کنند که انسان در عالم برزخ ، هم داراى آثار روحى و روانى مانند: فرح و شادمانى ، حزن و اندوه ، و هم داراى آثار جسمانى مانند: رزق و روزى ، و.. . است . همه این آثار ، پس از مرگ دنیایى و قبل از رستاخیز است . فرق اصلى عالم برزخ با عالم آخرت در این است که در عالم برزخ ، آثارى که در بالا یاد شد ، به بدنى غیر از بدن عنصرى تعلق مى گیرد; بدنى که متناسب با حیات برزخى است که به اصطلاح متکلمان به آن ، بدن یا قالب «مثالى» گویند . ]فقط آرایش و رنگ ماده را دارد[ . 2 . عالم آخرت . در این عالم ، همه بدن ها دوباره زنده مى شوند و براى حساب رسى حضور پیدا مى کنند . این عالم را ، عالم تجرد یا عالم امر و ملکوت گویند که به کلى از مادّه و رنگ آن ، صیقل یافته . بعض آیات که بر آن دلالت مى کنند عبارتند از: (نجم 15 ، آل عمران 131 ، توبه 100 و.. .)•
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۰ ، ۱۷:۲۶
بهنام جدی بالابیگلو
مرحوم آخوند کاشی – استاد آیت الله بروجردی- در یک مجلس فاتحه ای شرکت کرده بود. یک نفر از آشنایان جلوی پایش بلند شده تعارف کرده که بفرما صدر مجلس بنشین. مرحوم کاشی نگاهی کرده سریع رفت عقب. فاتحه ای خوانده و مجلس را ترک کرد.

 روز بعد آن مرد آخوند کاشی را در خیابان دیده گله کرد.

آقا به احترام شما بلند شدم و جا برایتان باز کردم چرا اعتنایی نکردید؟

 ایشان فرمودند:

 عجب!! پس آن خرسی که در خانۀ خدا دیدم تو بودی؟!!

 دیدم خرسی بغل منبر بلند شده با دستش به من اشاره کرد. بفرمائید اینجا بنشینید....

 کسانی که یکدیگر در صحرای محشر به شکل حیوان ملاقات می کنند، الان هم حیوانند. ربا آتش است الان داری آتش می خوری منتها نمی فهمی که داری آتش می خوری... لقمۀ حرام لجن است با لجن افطار کردی کسی که خمس نمی ده با لجن و کثافت افطار می کنه نمی فهمه که این لجن است...

نمی فهمه ربا آتش است الان دارد آتش می خورد...

 اون کسی که صفت حیوان دارد در همین نشئه هم حیوان است منتها چون پردۀ ستاری انداخته شده است همه همدیگر را آدم می بینند. قیامت این پرده ها کنار می رود. خوک ها و خرس ها و حیوانات مختلف با همدیگر ملاقات می کنند. یکی به دیگری می گوید پس چرا به اندازۀ مورچه شدی؟ روایت شده متکبرها بصورت مورچه محشور می شوند. زیرپای اهل محشر . یکی به دیگری می گوید چرا وارونه محشور شدی؟ سر روی زمین و پا ها بالا اینها کسانی بودند که در دنیا ربا می خوردند...

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۰ ، ۱۷:۲۲
بهنام جدی بالابیگلو
پارسایی نقل می کند روزی به گورستان رفتم و بهلول را در آنجا دیدم. پرسیدم اینجا چه می کنی؟

گفت: با مردمانی همنشینی می کنم که آزارم نمی دهند، اگر از آخرت غافل شوم یادآوری ام می کنند و اگر غایب شوم غیبتم نمی کنند.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ آبان ۹۰ ، ۱۶:۴۹
بهنام جدی بالابیگلو