ندای الرحیل

در احیای فرهنگ آخرتگرایی

ندای الرحیل

سلام
وبلاگ حاضر، تلاش کوچکی است برای دگرگون کردن بدیهیات،گرایشها و هدفها ...
وبلاگ حاضر تلاش کوچکی است برای زنده کردن قلبها و دگرگون کردن آرزوها...
وبلاگ حاضر، تلاش کوچکی است برای احیای فرهنگ آخرتگرایی و نواختن ندای الرحیل...
پس...
باور کنیم که جهان به نگاهی نو نسبت به مرگ نیازمند است...
باور کنیم که نگرش غلط به اسرارآمیزترین پدیدۀ هستی - مرگ - لحظه لحظۀ عمر بشر را به پوچی کشانده است....
باور کنیم که ما رهگذریم ودنیا ظرفیت و توان تحمل آرزوهای ما را ندارد...
باور کنیم که مرگ در این نزدیکیست و ما چاره ای جز رفتن نداریم...
باور کنیم که دلهای ما برای آزاد شدن از ترسها و گرایشهای دنیا، به ترسها و گرایشهای آخرت نیازمند است...
باور کنیم که تنها طریقتی که می تواند ما را به خدا برساند، طریقت توشه چینی است...
ویادمرگ، آب حیات بخشیست برای زنده کردن بشریت...
ویاد مرگ شمشیر و سپر محکمیست، در برابر فرهنگ پوچ گرای غربیها...
و یاد مرگ، مرهم شفا بخشیست برای انقلاب بیمار شده به ویروس دنیاگرایی...

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
هم کاروانیان

منوی تصویری سایت ندای الرحیل

تلگرام

-----------------------

 صفحه اصلی

-----------------------

ندای الرحیل2-تصاویر

-----------------------

ندای الرحیل3-سیاسی

-----------------------

ندای الرحیل4-خواب

-----------------------

 ندای الرحیل5 - شعر
آخرین دیدگاه میهمانان ندای الرحیل
  • ۳۰ ارديبهشت ۹۹، ۱۷:۱۶ - سلیمانی
    احسنت

۱۸ مطلب در دی ۱۳۹۳ ثبت شده است



امام صادق (علیه السلام):

رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود:

«هر زنی در خانه شوهرش جهت نظم و ساماندهی منزل، چیزی را از جایی بردارد و در جایی دیگر قرار دهد، خداوند عزوجل به او می‌نگرد و هرکس که خدا به او بنگرد او را عذاب نمی‌کند.

ام سلمه گفت:

مردان همه خوبی‌ها را بردند، پس چه چیزی برای زنان بیچاره هست؟

پیامبر فرمود:

اری اگر زن حامله شود او به سان روزه‌دار شب زنده‌داری است که با جان و مال در راه خدا جهاد می‌کند و چون زایمان کند پاداشی دارد که از بس بزرگ است نمی‌داند آن پاداش چیست و چون شیر می‌دهد در برابر هر مکیدن برای او مشابه یک آزاد سازی از فرزندان اسماعیل است و چون از شیر دادن فارغ گردد فرشته‌ای بر پهلوی او می‌زند و می‌گوید:از نو آغاز به کار کن که بخشیده شده‌ای». [۱]


«هر گاه زن در ایّام زایمان و دوره نفاسش بمیرد روز قیامت نامه عمل او را نگشایند»؛ [۲]

یعنی از او حساب گرفته نمی‌شود و بدون حساب‌رسی به ‌ بهشت می‌رود؛ چون ناراحتی زایمان او را از گناه پاک ساخته است.


«درباره قصّه حضرت آدم و حوّاء (علیهماالسلام) آمده است...

خداوند فرمود:

ای حوّاء! هر زنی که به هنگام زایمانش بمیرد او را با شهیدان محشور می‌کنم.

ای حوّاء! هر زنی که درد زایمان او را بگیرد پاداش شهید برایش می‌نویسم و اگر سالم بماند و زایمان کند گناهانش را برایش می‌آمرزم گرچه به اندازه کف دریا و ریگ بیابان و برگ درختان باشد و اگر بمیرد شهید می‌گردد و فرشته‌ها به هنگام قبض روحش نزد وی حاضر می‌شوند و او را به بهشت بشارت می‌دهند و در آخرت او را نزد شوهرش می‌برند و هفتاد برابر برتر از حورالعین است.

حوّاء گفت:

آنچه داده‌ای مرا کافی است...».

۱. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج ۲۱، ص ۴۵۱، مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.    
۲. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح:غفاری، علی اکبر، ج ۱، ص ۱۳۹، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.    
۳. محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ۱۵، ص ۲۱۴، مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.    
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ دی ۹۳ ، ۲۳:۵۷
بهنام جدی بالابیگلو

امام علی (علیه السلام) به اهل عراق فرمود:

ای اهل عراق، به من خبر رسیده که زنان شما در کوچه و خیابان به مردان تنه می زنند، آیا حیا نمی کنید؟

آیا نسبت به زنانتان غیرت ندارید که به بازارها می روند و مزاحم مردان می شوند؟

خدا لعنت کند مردی را که غیرت ندارد

(وسایل الشیعه، ج 20، ص 235).

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ دی ۹۳ ، ۲۳:۴۸
بهنام جدی بالابیگلو

پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) فرمودند:

هر کس با زن نامحرمی دست بدهد، روز قیامت دست بسته می آید سپس به آتش افکنده می شود

(وسایل الشیعه، ج20، ص198).

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ دی ۹۳ ، ۲۳:۴۶
بهنام جدی بالابیگلو

دختر رهبر کبیر انقلاب اسلامی در خاطره‌ای گفتند:

امام به دختر من که از شیطنت بچه خود گله می‌کرد، می‌گفتند: "من حاضرم ثوابی را که تو از تحمل شیطنت حسین می‌بری، با ثواب تمام عباداتم عوض کنم... این مادر که بچه در دامن او بزرگ می شود، بزرگترین مسئولیت را دارد و شریف ترین شغل را دارد؛شغل بچه داری.شریف ترین شغل در عالم، بزرگ کردن یک بچه است و تحویل دادن یک انسان به جامعه.این همان بود که خدای تبارک و تعالی در طول تاریخ برایش انبیا فرستاد.در طول تاریخ از آدم تا خاتم انبیا آمدند انسان درست کنند."

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ دی ۹۳ ، ۲۳:۳۸
بهنام جدی بالابیگلو

آهای...

کسی اینجا هست ؟

...

صدایی نمیاد...

میدونی مرده یعنی چی ؟

مرده یعنی کسی که فقط نصیبش از زندگی، نفس کشیدن هست !

یعنی صبح امروز مثل صبح دیروز از خواب بیدار میشه و امشب، مثل دیشب سرش رو دوباره روی بالشت میذاره

یعنی کسی که هنوز نفهمیده زندگی فقط یکبار اتفاق میفته

هنوز نفهمیده زندگی دوبار تکرار نخواهد شد

که ما یک بار فرصت "بودن" رو داریم پس باید "باشیم" !

اه، چقد فلسفی حرف می زنی

خب بگو یعنی ما مردیم  ؟

نمی دونم

قضاوت هرکسی با خودش !

"زنده " کییه آقای مدعی؟

زنده کسیه که "هست"، که  با عمل کردنش، زندگی رو معنا میکنه...

زنده، نیازی به معنا کردن و تعریف نداره؛ عملش، "وجودش" رو ثابت میکنه

زنده، با نفس کشیدن صرف، راضی نمیشه، زنده نمیشینه، بلند میشه و فریاد میکشه، تا حقیقتش رو ثابت کنه، غفلت، براش قابل تحمل نیست، جهالت رو به قدر توانش میشکنه، سکوت گوش هاش رو آزار میده، بلندای غریو رو از دل ، بیرون میکشه، اصل ثابت، براش بی معناست، زنده دغدغه داره،

آه

چقدر باید گفت که انسان وسیعتر از جهانی هست که توش زنگی میکنه!

چون خالق جهانی که انسان توش زندگی میکنه، خالق مرگ انسان هم هست! و اگر انسان نبود جهانی معنا پیدا نمی کرد و اگر جهانی معنا پیدا نمی کرد، پیدا کردن معنایی برای زندگی یا مرگ هیچ مفهومی نداشت؛

بله انسان یک بار به دنیا میاد و یکبار فرصت "زنده بودن" رو داره و "زندگی"؛ و زنده بودن کجا؛ زندگی کجا...!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ دی ۹۳ ، ۲۱:۳۹
بهنام جدی بالابیگلو

از آیات و روایات چنین استفاده مى شود که ((مرگ )) با شدت ها و سختى ها و وحشت هاى گیج کننده همراه است . انسان را در یک حیرانى و سرگردانى عجیبى فرو مى برد! به انسان حالتى شبیه ((مستى و بى هوشى دست مى دهد؟! بر اثر رسیدن ((مستى )) بر عقل او چیره مى شود و او را در اضطراب و ناآرامى شدیدى فرو مى برد قرآن درباره سکرات مرگ چنین مى فرماید:

و جاءت سکره الموت بالحق ذلک ما کنت منه تحید

((و سرانجام سکرات مرگ ، به حق فرا مى رسد (و به انسان گفته مى شود): این همان چیزى است که از آن فرار مى کردى .))

((مستى )) در حالت ((مرگ ))، یا به سبب انتقال از جهانى به جهان دیگر است که هر جهت ناشناخته و مجهول مى باشد، هم چون حالت هیجانى که به نوزادان در هنگام انتقال از عالم جنین به عالم دنیا دست میدهد.

یا به سبب مشاهده کردن اوضاع و احوال و شرایط بعد از مرگ و قرار گرفتن در برابر نتیجه اعمال و ترسیدن از سرنوشت نهایى است .

یا به سبب جدایى از دنیا و افراد و کسان و اشیاء مورد علاقه او (از قبیل خانه باغ ، ثروت و فرزندان ).

چگونه چنین اضطرابى در محتضر نباشد! در حالى که انسان باید در لحظه مرگ که مرحله انتقالى مهم است تمام پیوندهاى خود را با جهانى که سالیان دراز با آن خو گرفته است قطع کند و در عالمى گام بگذارد که براى او کاملا تازه و اسرارآمیز است به خصوص این که در لحظه ((مرگ ))، انسان درک و دید تازه اى پیدا مى کند، بى ثباتى این جهان را با چشم خود مى بیند و حوادث بعد از ((مرگ )) را کم و بیش مشاهده مى کند. این جاست که وحشتى عظیم سر تا پاى او را فرا مى گیرند. و حالتى شبیه ((مستى )) به او دست مى دهد ولى ((مست )) نیست .

کنون آمده وقت سکرات موت   به حق خود رسیده است هنگام فوت
بلى آن همان مرگ باشد درست   که جستید دورى از آن از نخست

حتى انبیاء و مردان خدا که در لحظه ((مرگ )) از آرامش کاملى برخوردارند از مشکلات و فشارهاى این لحظه انتقالى بى نصیب نیستند، چنانچه در حالات پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله و سلم آمده است که : در لحظات آخر عمر مبارکش دست خود را در ظرف آبى مى کرد و به صورت مى کشید و ((لا اله الا الله )) مى گفت و مى فرمود: ان الموت سکرات ((مرگ سکراتى دارد))

حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام ترسیم زنده و گویایى از لحظه ((مرگ )) و سکرات آن دارد و مى فرماید: هر آینه ((مرگ )) شداید و سختى هایى دارد، شدیدتر از آن چه در وصف بگنجد، یا با معیار عقل مردم دنیا سنجیده شود.

از امام صادق علیه السلام سئوال کردند: چرا هنگامى که روح از بدن انسان خارج مى شود احساس ناراحتى مى کند. فرمود: به سبب این که با آن نمو کرده است . درست مانند این مى ماند که دندان فاسدى را از دهان بیرون کشند،

خیلی بد اگه می تونی ببین

(به طور مسلم پس از آن احساس آرامش مى کند، ولى لحظه جدایى دردناک است ).

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ دی ۹۳ ، ۲۱:۳۴
بهنام جدی بالابیگلو


 
راوى مى گوید امام صادق علیه السلام به من فرمودند:

اى ابوهارون ! درباره امام حسین علیه السلام شعرى بخوان .

من نیز خواندم .

به من فرمودند:

آن طور بخوان که مى خوانند. یعنى با رقت .
من نیز خواندم :

امرر على جدت الحسین
فقل لاعظمه الزکیه

حضرت علیه السلام گریستند آنگاه فرمودند:

بیشتر بخوان

من نیز قصیده دیگرى خواندم .

باز حضرت علیه السلام گریستند و صداى گریه (زنان ) را از پشت پرده نیز شنیدم .
در پایان حضرت فرمودند:

اى اباهارون !

کسى که درباره امام حسین علیه السلام شعرى بگوید، گریه کند و ده نفر را بگریاند، براى همه آنها بهشت را مى نویسند. و کسى که درباره امام حسین علیه السلام شعرى بخواند و گریه کند و پنج نفر را بگریاند، براى آنان بهشت را مى نویسند. و کسى که درباره امام حسین علیه السلام شعرى بگوید که و گریه کند و یک نفر را بگریاند، براى آنان بهشت را مى نویسند. و کسى که امام حسین علیه السلام را نزد او یاد کنند و از چشمان او به اندازه پر مگسى اشک خارج شود، ثواب او به عهده خداى عزوجل بوده و براى او کمتر از بهشت راضى نمى شود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ دی ۹۳ ، ۲۰:۵۲
بهنام جدی بالابیگلو


امام صادق علیه السلام فرمودند:

جوان مومنى که قرآن بخواند، قرآن را با گوشت و خونش مخلوط مى شود و عامل همنشینى او با فرشتگان بزرگوار وحى که هرگز مرتکب گناهى نشده اند خواهد شد،

و در روز قیامت نیز قرآن مانعى براى او در مقابل آتش خواهد بود.
قرآن در آن روز (خطاب به خداوند) مى گوید:

هر عمل کننده اى به پاداش ‍ عمل خواهد رسید، جز عمل کنندگان به من . پس بهترین عطایاى خود را به او عنایت فرما.
خداوند عزوجل نیز در دو لباس بهشتى به او مى پوشاند و بر سرش تاج کرامت مى گذارد.

آنگاه خطاب به قرآن مى فرماید:

آیا راضى شدى ؟
قرآن مى گوید:

من بهتر از این را براى او مى خواستم .
خداوند در امان بودن را به دست راست و جاودانگى در بهشت را به دست چپش مى دهد. سپس وارد بهشت مى شود. در بهشت به او مى گویند:

یک آیه بخوان و یک درجه بالا برو.
آنگاه به قرآن خطاب مى شود:

به آرزویت رسیدى و راضى شدى ؟
قرآن مى گوید:

خداوندا! بله .

پاداش و مجازات
(گزیده اى از کتاب : ثواب الاعمال و عقاب الاعمال )

شیخ صدوق
انتخاب و ویرایش : رضا شیرازى

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ دی ۹۳ ، ۲۰:۴۶
بهنام جدی بالابیگلو

 امام رضاعلیه السلام فرمود:


"إنّما اُمِر بدفن المیّت لئلا یظهر الناس على فساد جسده، وقبح‏منظره، وتغییر رائحته، ولا یتأذّى الأحیاء بریحه، وما یدخل علیه من‏الآفة والفساد، ولیکون مستوراً عن الأولیاء والأعداء، فلا یشمت عدوّه،ولا یحزن صدیقه".


"اینکه به دفن میّت دستور داده شده است بدان جهت مى‏باشدکه:

مردم، از متلاشى شدن بدن و زشتى منظر و قیافه و تغییر بوى)گندیده شدن( او مطّلع نشوند

و زندگان از بوى بد و پوسیدگى‏وفساد او آزار نبینند

و از دید دوست و دشمن پنهان بماند

تا نه دشمن‏انو شماتت کند و نه دوست او غمگین شود

وسایل الشیعه، ص‏819، باب‏1 از ابواب دفن، حدیث‏1.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ دی ۹۳ ، ۲۰:۲۹
بهنام جدی بالابیگلو

قیامت نزدیک است ، نزدیک از چشم به ابرو!

خیلى نزدیک است ،

باور کنیم .

آیا هیچ باورمان مى آید که شاید تا چند لحظه دیگر نباشیم ؟

چیزى که براى عده اى حتمى است ، خود ما هم مشاهده کردیم و مى کنیم .

همه این ها براى باور ماست ، چه بسا فردا هم ما مرده اى باشیم که بر صفحه یقین دیگران حک بشویم !

تازه آن وقت به خود بیاییم : خدایا! مرا به دنیا گردان ، تا انسان صالح و مفیدى باشیم !

و جواب بشنویم :

هرگز!

این صحنه ، حقیقى است که واقع خواهد شد، همان طور که قیامت برپا خواهد شد.

قیامت نیز مانند مرگ ، در یک لحظه تحقق مى یابد،

بلکه زودتر از یک لحظه ،

از یک چشم به هم زدن نیز کم تر، خیلى خیلى زود!

چه بسا در آینده اى نزدیک ، زمین زیروزبر شود؛

دریاها بخشکد

، کوه ها از هم بپاشد،

خورشید بى فروغ شود

و قیامت تحقق بیابد.

آیا آماده مسافرت هستیم ؟

اگر آرى ، پس کوله بار خود را آماده کنیم ؛

توشه سفر برگیریم ؛

حساب ها را تسویه کنیم

که مرگ نیز است و پس از مرگ نیز، قیامت حتمى است ؛

جایى که انسان هاى خوب ، از بدان مى شوند و هر گروهى در گرو اعمال خویش است :

عده اى در بهشت برین ، جام شادمانى بر مى گیرند و تعدادى نیز عذاب دوزخ براى همیشه معذبند

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ دی ۹۳ ، ۲۰:۱۵
بهنام جدی بالابیگلو