امام صادق (علیه السلام):
رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود:
«هر زنی در خانه شوهرش جهت نظم و ساماندهی منزل، چیزی را از جایی بردارد و در جایی دیگر قرار دهد، خداوند عزوجل به او مینگرد و هرکس که خدا به او بنگرد او را عذاب نمیکند.
ام سلمه گفت:
مردان همه خوبیها را بردند، پس چه چیزی برای زنان بیچاره هست؟
پیامبر فرمود:
اری اگر زن حامله شود او به سان روزهدار شب زندهداری است که با جان و مال در راه خدا جهاد میکند و چون زایمان کند پاداشی دارد که از بس بزرگ است نمیداند آن پاداش چیست و چون شیر میدهد در برابر هر مکیدن برای او مشابه یک آزاد سازی از فرزندان اسماعیل است و چون از شیر دادن فارغ گردد فرشتهای بر پهلوی او میزند و میگوید:از نو آغاز به کار کن که بخشیده شدهای». [۱]
«هر گاه زن در ایّام زایمان و دوره نفاسش بمیرد روز قیامت نامه عمل او را نگشایند»؛ [۲]
یعنی از او حساب گرفته نمیشود و بدون حسابرسی به بهشت میرود؛ چون ناراحتی زایمان او را از گناه پاک ساخته است.
«درباره قصّه حضرت آدم و حوّاء (علیهماالسلام) آمده است...
خداوند فرمود:
ای حوّاء! هر زنی که به هنگام زایمانش بمیرد او را با شهیدان محشور میکنم.
ای حوّاء! هر زنی که درد زایمان او را بگیرد پاداش شهید برایش مینویسم و اگر سالم بماند و زایمان کند گناهانش را برایش میآمرزم گرچه به اندازه کف دریا و ریگ بیابان و برگ درختان باشد و اگر بمیرد شهید میگردد و فرشتهها به هنگام قبض روحش نزد وی حاضر میشوند و او را به بهشت بشارت میدهند و در آخرت او را نزد شوهرش میبرند و هفتاد برابر برتر از حورالعین است.
حوّاء گفت:
آنچه دادهای مرا کافی است...».