عصر فساد

مقدمۀ کتاب قرآن و قیامت نوشتۀ آیت الله ضیاء آبادی

عصر فساد

این حقیقت بر کسی پوشیده نیست که دنیای امروز ، آنچنان در لجنزار فساد و تباهی، غوطه ور گشته و آلودگی به انواع رذائل در جمیع شئون زندگی انسان عصر کنونی، راه یافته و راسخ شده است که حقا" برای نشان دادن اوضاع و احوال عمومی آن، جز عنوان(عصر فساد) هیچ عنوان دیگری نمی یابیم که نمایانگر جامعی از چهرۀ نامیمون این عصر مشعشع وقرن طلائی!! بوده و آن را چنانکه هست درذهن خوانندۀ محترم ترسیم نماید.

هرچند عناوین مشمئز کنندۀ دیگری هم با این عصر منفور انطباق کامل دارد از قبیل:

عصر فحشاء و بی بندوباری، عصر جنایت و بی رحمی، عصر خیانت و مکاری، عصر سرقت و غارتگری، عصر حیرت و سرگردانی، عصر تشویش و نگرانی، عصر دروغ و پشت هم اندازی، عصر نفاق و دوروئی، عصر تهمت و افترا، عصر و حشت و اضطراب، عصر جور و ستم و نظائر اینها که هر چه بگوئیم از اینگونه عبارات در نشان دادن وضع اسف بار زمان اغراق نگفته ایم. ولی معهذا عنوان جامع تمام این رذائل نفرت انگیز، همان عنوان (فساد)است که در هر گوشه ای از گوشه های زندگی، به صورتی خاص بروز کرده و در هر قسمتی از قسمتهای آن، به وضعی مخصوص به آن قسمت توصیف می شود.

آری فساد در همه جا و در همه صورت:

فساد در صحنۀ فکر و اعتقاد، فساد در زمینۀ اخلاق و امور نفسانی، فساد در روابط خانوادگی، فساد در مسائل اجتماعی و حقوقی، فساد در مظاهر غریزۀ جنسی، فساد در فرهنگ، فساد در اقتصاد و بالاخره فساد در صحنۀ سیاست و مملکت داری و فساد در ...

که جدا" دنیای به اصطلاح متمدن امروز از همه جانب به کجی و انحراف عجیبی افتاده و سیل بنیان کن(فساد) آن رااز همه جهت درهم پیچیده، وزیرا امواج کوبندۀ خود به وضعی رقتبار و اسف انگیز در مسیر سقوط و نابودی حتمی به حرکت درآورده است.

این ناله های دردناک انسان های بینوا است که اندکی از بسیار آن و یکی از صدها هزار آن، در صفحات جرائد و مطبوعات دنیا، تحت عناوین گونانگون از:

قتلهای فجیع، سرقتهای وحشتناک، تجاوزات ناموسی بسیار ننگین و انواع جنایات و جرائم فوق العاده موحش و سهمگین، منعکس می گردد.

واینهمه، اجمالا" روشنگر این واقعیت غیر قابل انکار می باشد که:

امروز، سرتاسر کرۀ زمین در آتش اضطراب و ناامنی گسترده و عمیق می سوزد، و اهریمن (فساد) از همه جانب به (بشر) حمله آورده واو را در پنجۀ مرگبار خود می فشارد و عن قریب، آخرین رمق اورا هم گرفته و از وی جز جسدی بی روح و مرداری کثیف و عفن چیزی باقی نخواهد گذاشت،

اینک در یک چنین شرائط حساس و اوضاع خطرناک که برای جامعۀ بشر پیش آمده است وظیفۀ انسانی هر فرد بشر دوست صلاح اندیش سعادت خواه است که بی هر گونه تعلل و سهل انگاری، در مقام مبارزۀ با اهریمن (فساد) و لا اقل در حد متوقف ساختن پیشتازی آن برآید و از هر راه ممکنی، قیام به وظیفۀ انسانی خویشتن نموده و هیچگاه از اداء دین خود به عالم انسانیت دریغ ننمایند.

این، یک ضرورت حیاتی است که هیچ انسان مسئول و با وجدانی تردید در لزوم ووجوب آن نمی کند.

منتها آنچه که مهم است و غالبا" در میان افراد و گروههای اصلاح طلب مورد اختلاف نظر واقع می شود، مسألۀ تشخیص راه و روشی است که بتواند در بثمر رساندن این مبارزۀ مقدس و جهاد عظیم انسانی مؤثر و منتج باشد.

ولذا هرکدام از مقامات اصلاح طلب، براساس درک و تشخیص مخصوص خویش دعوت به راهی می نمایند و برنامه و دستورالعملی میدهند ولی متأسفانه می بینیم آن راهها و آن برنامه ها به خاطر نارسائی ها که معملا" در نظریه ها و آراء مصلحین عادی موجود است، به بن بست هایی برخورد نموده با نقائصی مواجه می شوند و قهرا" متوقف گشته و نتیجه بخش نمی گردند.

واما ما امت اسلامی که ایمان مسلم به مصلحی معصوم و منزه از هرگونه خطا یعنی رسول الله الاعظم حضرت محمد مصطفی (ص) آورده و برنامه ای متقن و محکم به نام قرآن کریم از جانب خداوند حکیم اتخاذ نموده ایم، طبعا" نباید تحیری از حیث تشخیص راه و روش داشته باشیم و خدارا هم شکر که نداریم.

(غفلت از روز حساب ) منشاء اصلی انحراف انسان است

. اکنون، آنچه شایان تأمل و دقت است اینست که قرآن این کتاب حکیم آسمانی که به حکم خدا و رسولش ملجأ و پناهگاه ما در عصر فساد است و دور (التباس فتن) معرفی شده است، در مقام توجه دادن پیروان خود به رمز صلاح و ارائۀ راه نجات از چنگال اهریمن فساد، انگشت روی علت العلل و منشأ اصلی انحراف عمیق بشر نهاده و ریشۀ اصلی انحراف و ضلالت انسان را موضوع(نسیان روز حساب) فراموش نمودن روز جزا و نادیده گرفتن آن، تشخیص داده و با بیانی مؤکد و روشن می فرماید:

انّ الذین یضلون عن سبیل الله لهم عذاب شدید بما نسوا یوم الحساب

یعنی حقیقت آن که کسانی که از راه خدا بیرون رفته و گمراه می شوند. برای آنان عذابی سخت، بدان سبب که روز جزا را فراموش کرده اند.

در آیۀ شریفه چنانکه پیداست فراموشی روز حساب و پروا نداشتن از آن ریشه و منشأ اصلی هر گونه ضلالت و گمراهی و انحراف از راه خدا نشان داده شده است...