جلوگیری از عذاب کافران نیکوکار
عبیدالله بن ولید از حضرت باقر علیه السلام روایت کرده است که:
یک مرد مومنی در تحت قدرت و سلطنت حاکم جبار و مملکت جائری بود که به حقوق او تعدی می شد، مورد اهانت قرار می گرفت؛ لذا از آنجا به دار الشرک فرار کرد، و در منزل یکی از مشرکان وارد شد. آن مرد مشرک، او را تحت حمایت خود قرار داد، و به او مهربانی نمود و میهمان نوازی کرد.
چون وقت مرگ آن مرد مشرک فرا رسید،
خداوند عزوجل به او وحی فرستاد: « به عزت و جلال خودم قسم که: اگر در بهشت من جایی برای تو بود، تو را آنجا سکنی می دادم ولیکن خطاب به آتش نمود که: ای آتش او را حرکت مده و آزار مرسان و ناراحت مکن و صبح و شب، رزق و روزی او را برایش می آوردند.»
روای حدیث گوید:
من پرسیدم:
آیا رزق و روزی او را از بهشت می آوردند؟
حضرت فرمود:
از آنجایی که خداوند خواسته است.
(داستانهای عبرت انگیز، ص286.)