مبارزه با آدم کشی
مبارزه با آدم کشی
امام صادق علیه السلام:
هرکس با گفتن نیم کلمه در قتل مؤمنی شرکت کند، روز قیامت درحالی وارد می شود که بر پیشانی او نوشته شده است:
این شخص از رحمت خدا نومید است.1
امام صادق علیه السلام:
روز قیامت در حالی که همۀ مردم در موقف حساب قرار دارند، مردی به سوی مردی دیگر می آید و او را به خون می آلاید. آن مرد خون آلود شده می گوید: ای بندۀ خدا مرا با تو چکار؟
می گوید: در فلان روز تو فلان کلمه را گفتی و کمک به قتل من کردی.1
از امام صادق علیه السلام دربارۀ کسی که از عمد دیگری را بکشد سوال کردند فرمود:
جزای او آتش است.1
حمران می گوید: به امام باقر علیه السلام گفتم: این که خداوند فرموده است:
بدین سبب بر بنی اسرائیل نوشتیم که هرکس دیگری را بدون قصاص و یا فساد در زمین بکشد چنان است که گویی همۀ مردم را کشته است. مائده 32
برای چیست، با اینکه او یک تن را کشته است؟
فرمود:
او را در مکانی از دوزخ جای می دهند که آخرین حد شدت عذاب دوزخیان در آنجاست، که اگر کسی همۀ مردم را بکشد به همان مکان خواهد رفت.
گفتم: اگر شخص دیگری را بکشد چگونه خواهد بود؟
فرمود عذابش بیشتر خواهد شد.1
امام محمد باقر علیه السلام:
نخستین چیزی که روز قیامت خدا دربارۀ آن داوری می کند خونهاست؛ پس دو پسر آدم را می آورند و میانشان حکم می کنند، آنگاه به حساب کسانی که پس از آن دو، خونی ریخته اند می رسند تا اینکه کسی از پیشینیان باقی نمی ماند. سپس نوبت به دیگران می رسد، پس مقتول قاتل خود را می آورد در حالی که خون بر چهره اش جاری است، و می گوید:
این شخص مرا کشته است. خدا از او می پرسد: آیا تو او را کشتی؟
پس قاتل نمی تواند هیچ سخنی را از خدا پنهان دارد.1
امام صادق دربارۀ کسی که مرد مؤمنی را بکشد فرمود:
هنگام مرگ به او گفته می شود: می خواهی یهودی یا نصرانی یا مجوسی بمیر!1
امام محمد باقر علیه السلام:
هر مقتولی خواه نیکوکار باشد یا بدکار-روز قیامت در حالی محشور می شود که با دست راست خود گریبان قاتل و با دست چپش سر او را گرفته واز رگهای گلویش خون جاری است و می گوید:
پروردگارا، از این شخص بپرس که برای چه مرا کشت؟
پس اگر او را به فرمان خدا کشته باشد قاتل را به بهشت و مقتول را به دوزخ می برند، و اگر او را به فرمان دیگری کشته باشد به مقتول می گویند:
او را بکش همچنان که تو را کشت.سپس خداوند هر گونه بخواهد دربارۀ آن دو عمل می کند.1
امام صادق علیه السلام:
زنی به خاطر گربه ای دچار عذاب گردید، زیرا آن را بسته بود ورهایش نکرد تا از تشنگی جان داد.1
امام صادق علیه السلام:
خداوند به موسی بن عمران (علیه السلام) وحی فرمود که:
ای موسی، به بزرگان بنی اسرائیل بگو: از کشتن نفس محترمه بپرهیزید، زیرا هرکس از شما دیگری را در دنیا به ناحق بکشد، من او را در آتش دوزخ صدهزار بار مانند کشتن او خواهم کشت.1
امام محمد باقر علیه السلام:
هرکس از روی عمد مؤمنی رابکشد، خداوند همۀ گناهان او را بر قاتل می نویسد و مقتول از آن گناهان پاک می گردد، و این همان سخن خداوند است که{از قول پسران آدم} فرموده است:
من می خواهم تو زیر بار گناه من و گناه خود بمانی تا از دوزخیان باشی.1
ابو حمزه از امام باقر یا امام صادق علیهما السلام نقل کرده است که فرمود:
نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) آمدند و گفتند :ای پیامبر خدا، در مسجد جهینه کشته ای افتاده است.
رسول خدا (ص) برخاست و به طرف آن مسجد به راه افتاد. این خبر گوش به گوش رسید و همه نزد پیامبر (ص) حاضر شدند.
پیامبر پرسید: این مرد را چه کسی کشته است؟
گفتند:ای رسول خدا، ما نمی دانیم.
فرمود:کشته ای از مسلمانان در میان مسلمانان باشد و قاتل آن معلومنشود؟
سوگند به آن خدایی که مرا به حق مبعوث کرده، اگر اهل آسمانها و زمین در ریختن خون مسلمانی شرکت کنند یا بدان راضی باشند خداوند همه را به صورت در آتش دوزخ سرنگون خواهد ساخت.1
امام باقر علیه السلام نقل کرده که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
آگاه باش، مبادا کسی که به ریختن خون مردم دست گشاده است تو را به شگفت بیاورد، زیرا او در پیشگاه خدا قاتلی دارد که هرگز نخواهد مرد.1
1-ثواب الاعمال و عقاب الاعمال
