تابوت

بسم الله الرحمن الرحیم

قل اعوذ برب الفلق – من شر ما خلق
بگو: پناه میبرم به پروردگار فلق – از شر آن چیزی که خلق نموده است..
آیا تا به حال از خود پرسیده اید که کمترین و بیشترین عذاب جهنم چیست؟
در روایات از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمده است که:
کمترین عذاب جهنم برای کسی است که در دریایی از آتش شعله ور است و نعلی به پایش بسته شده است و آن چنان سوزان میباشد که مغز سرش به جوش می افتددر حالی که آه و نالۀ بلندی سر میدهد، فکر میکند که عذاب او از همۀ اهل آتش بیشتر و بدتر میباشد..
و اما بیشترین و بدترین عذاب جهنم برای چه کسانی است؟
در تفسیر قمی در وصف آیۀ «قل اعوذ برب الفلق – من شر ما خلق» آمده است:

فلق چاهی است در جهنم که اهل آتش پناه به خدا میبرند از آن چاه و از شدّت حرارتش، زیرا از خدا اجازه خواست تا نفس بکشد، و با یک نفس کشیدنش جهنم را به آتش کشید (یعنی پر حرارترین نقطۀ جهنم آن جا میباشد) بله، اهل آتش از آن چاه به خدا پناه میبرند و افراد داخل چاه، از شر آن صندوق پناه به خدا میبرند و آن صندوق همان تابوتی است که شش نفر از اولین و پیشینیان و شش نفر از آخرین یعنی بعدی ها در آن تابوت قرار دارند،
اما آن شش نفری که از پیشینیانند:
- اول: پسر آدم است که برادرش را کشت،
- دوم: نمرود است که حضرت ابراهیم (ع) را در آتش انداخت،
- سوم: فرعون هم عصر حضرت موسی (ع) است،
- چهارم: سامری است که مردم را گوساله پرست نمود،
- پنجم: آن کسی است که مردم را یهودی کرد،
- ششم: آن کسی است که مردم را نصرانی کرد،
و اما آن شش نفری که از آخری ها هستند:
- پس اولی آنها اولی است!
- دومی آنها دومی است!
- سومی آنها سومی است!
- و چهارمی آنها معاویه است،
- و پنجمی آن صاحب خوارج است،
-
صاحب خوارج که اسم آن ذوالثدیه معروف است و دست اضافی داشت که مانند پستان بود و سرکرده خوارج بود.

و ششمی آنها

ابن الملجم است..

هرگاه حضرت زکریا

علیه السلام میخواست بنی اسراییل را موعظه کند مراقب بود که فرزندش یحیی نباشد زیرا طاقت نمی آورد، سخنی از عذاب جهنم و قیامت بشنود.یک روز نگاه کرد دید یحیی نیست شروع کرد مردم را موعظه کند، و فرمود:

جبرئیل به من خبر داد که در جهنم کوهی است به نام (

سکران) یعنی مست کننده و در دامنه آن کوه بیابانی است به نام (غضبان) یعنی به غضب در آمدۀ خدا، و در آن بیابان چاهی است که یکصد سال راه طول قامت آن چاه است، و در میان آن چاه تابوتهایی از آتش است، و در میان آن تابوتها صندوقچه هایی است از آتش و لباسهایی از آتش، و غل و زنجیرهایی از آتش، یک وقت دیدند که یحیی (ع) سرش را از میان جمعیت بالا آورد و فریاد برآورد:

(

واسکرنا و اغضبانا)

وای از آن کوه و بیابان، وای از آن چاه و تابوتها

و یحیی از مجلس خارج شد و سر به بیابان گذار

.
منابع:
سرگذشت روح از ابتدای خلقت تا قیامت (ص 114- ص 300)
و همچنین تسلیۀ الفؤاد، (ص 245)
ارشاد (ج 2 - ص 183)
بحار (جلد 30 ص 130