کاشت زندگی
باید کاشت در دل زمین . . .
دانه ای از هر گل روی زمین . . .
باید که تخم ریشه ها را کاشت . . .
بر وسیع این زرد دشت زمین . . .
دانه ای که می روید بر زمین . . .
ریشه ها دارد در دل این زمین . . .
نموی که از یک گل هست نمایان . . .
پیوند ریشه هاست در اعماق زمین . . .
گل که نمایی از زیباییست . . .
حاصل رشد ریشه در خوبیست . . .
دست به دست ریشه های نیکیست . . .
ظاهری که از هر گل چنین پیداییست . . .
زیباییها را باید کاشت . . .
تا که ریشه کند خوبی . . .
تا که ساقه محبت . . .
رو رود سوی آسمان . . .
تا که شاخه های مهر . . .
پخش شود به فضای رویایی . . .
تا که نمو کند . . .
غنچه های سبز دنیایی . . .
تا که چتر برگ نوازش . . .
سایه افکند بر خاک زندگی . . .
تا که معناهای عشق . . .
ورزیدن و وزیدن کند . . .
بر دلهای همنوعان . . .
بر مردمان سرزمین . . .
عاقبت بر مردم هر سرزمین . . .
رسد آنچه کاشته بر دلهای زمین . . .
آنچه را که امروز نهی بر جا . . .
همان می رسد عاقبت در هر جا . . .
دنیای مزرعه و کشتزار است . . .
حاصل کشت و کار مردمان است . . .
دانه ای که با نیکی نهی در خاک . . .
بر می گردد خوبیها و زیبایی . . .
تخمی که از بدی شود در خاک . . .
بازتابی دارد از زشتیها و پلیدی . . .
ای کشاورز .. ای زنده ی روزگار . . .
بکار آنچه که کند سرافرازت به ماندگار . . .
