نعمتی بنام مرگ!!

تکه های مغزموتورسوار همه جا دیده می شد، صحنۀ بسیاروحشتناکی بود.

بیچاره مادرش اگه بفهمه به چه حالی می افته...

سر موتورسوار زیر چرخ عقب کامیون له شده بود.مردم برای تماشای صحنه جمع شده بودند...

نمی دونم شما هم مثل چنین صحنه هایی رو دیدین یا نه؟

سوال؟

خداوند مگه مهربان نیست؟

خداوند مگه خبر نداشت که چنین اتفاقی برای موتورسوار خواهد افتاد؟

خداوند مگه خبر نداشت که موتورسوار دختر کوچکی دارد که منتظر آمدنش نشسته است؟

خداوند مگه خبر نداشت که موتورسوار همسر و مادر مهربانی دارد که منتظر آمدنش نشسته اند؟

مگه نه اینکه هیچ برگی از هیچ درختی نمی افته مگه اینکه خدا از اون خبر داره؟

در قرآن اومده که هیچ مصیبتی اتفاق نمی افته مگه اینکه اون مصیبت توی یک کتابی نوشته شده...

پس چطور؟؟؟

خداوند مگه مهربان نیست؟

صحنۀ له شدن سر موتورسوار صحنه ای بسیار تکان دهنده ای بود ولی این صحنه درجای جای کرۀ خاکی دیده می شود.

خدای بزرگ خورده شدن یک موجود زنده را راهی برای زنده ماندن موجود دیگه ای قرار داده.

اهو – که او هم مثل موتور سوار بچه دارد. او هم از زندگی لذت می برد- فرار می کند وشیر به دنبالش.

مورچۀ له شده رو دیده اید؟ دیدید که چطور مایعات بدنش خارج می شود؟

 خداوند مگه از پدر و مادرمهربان تر نیست؟

پس چطور؟؟

زلزله ای اتفاق می افته و هزاران انسان زیر خاک و سنگ خانۀ خودشان له می شوند.

خداوند مرگ را آفریده و مرگ را جزو نعمتهای خودش می شمارد.

تمامی اعتراضات ما بخاطر نادانی ماست. چون چشمهای ما دنیا و شادیهایش را می بینند و بس.

یعلمون ظاهرا" من الحیوه الدنیا...

شاید اگه ما هم مرگ را خوب شناخته بودیم زیر لب می گفتیم:

ما رأیت الا جمیلا

افسوس...

فراموش کرده ایم که مسافریم.

غریبیم و از وطن خود دور افتاده ایم.

کسانیکه مسافر بودن خود را از یاد نمی برند مرگ را شیرینتر از عسل می دانند ولی ما...