مردان و زنان منافق در قیامت

به این داستان قرآنى که از آیه 14 تا 16 سوره حدید اقتباس شده توجه کنید.

وقتى که روز قیامت مى شود منافقین - اعم از زن و مرد - در تاریکى ظلمانى قرار مى گیرند، دست نیاز به سوى مؤمنان دراز کرده و از آنها مى خواهند که به آنها توجه نموده و از نورشان ، آنها را بهره مند سازند.
مؤمنان در برابر این درخواست ، به آنها مى گویند:

 به گذشته خود (دنیا) برگردید و روشنایى را از آنجا به دست آورید. اما بین ایشان ، دیوار بزرگى است و آن دیوار دروازه اى دارد که درون آن ، بهشت است و بیرون آن عذاب دوزخ مى باشد. به این ترتیب آنها در آن تنگنا به سوى دوزخ روانه مى شوند و راه بازگشتى نیست و حتى به درون نیز راه ندارند.
منافقان به مؤمنان رو کرده و مى گویند:

((مگر ما با شما در دنیا نبودیم ؟))مؤمنان در پاسخ آنها، پنج مطلب را به ترتیب زیر مى گویند که این پنج موضوع مربوط به انحراف عقیدتى و عملى آنها است .
1) جسم شما با ما بود اما در باطن منحرف بودید و خود را به هلاکت افکندید.
2) شما در انتظار شکست پیامبر و اسلام به سر مى بردید.
3) شما در شک و تردید بودید (و ایمان به خدا و معاد نداشتید).
4) آرزوهاى باطل ، شما را از درک حق بازداشت (و آلودگى درونى داشتید).
5) مغرور بودید و فریب القائات شیطان را خوردید.
تا اینکه مرگ فرا رسید و امروز جایگاه شما، دوزخ است که بد جایگاهى است و از شما فدیه (براى نجات ) قبول نمى گردد.