شعری منسوب به مقام معظم رهبری
پنجشنبه, ۵ دی ۱۳۹۲، ۰۴:۰۴ ب.ظ
شعر منتشر شده در روزنامه کیهان مورخ شنبه ۲۵ تیر ماه ۹۰
دل را ز بی خودی سر از خود رمیدن است
جان را هوای از قفس تن پریدن است
***
از بیم مرگ نیست که سرداده ام فغان
بانگ جرس زشوق به منزل رسیدن است
***
دستم نمی رسد که دل از سینه برکنم
باری علاج شکر گریبان دریدن است
***
شامم سیه تر است ز گیسوی سرکشت
خورشید من برآی که وقت دمیدن است
***
سوی تو این خلاصه گلزار زندگی
مرغ نگه در آرزوی پرکشیدن است
***
بگرفت آب و رنگ زفیض حضور تو
هرگل دراین چمن که سزاوار دیدن است
***
با اهل درد شرح غم خود نمی کنم
تقدیر قصه دل من ناشنیدن است
***
آن را که لب به دام هوس گشت آشنا
روزی (امین) سزا لب حسرت گزیدن است
آنقدر این رهبرتان به مردم و فقها توهین کرد که شغال هایی مثل تو جرأت کردند اینطور روده درازی کنند و به نوامیس مردم و مسلمانان تهمت بزنند ...
همان که سرباز لایق رهبرتان هستید ... مثل شما مثل گوسفندی است که وقتی گوسفند جلویی اش از جوی آب می پرد داد می زند که عورتش را دیدم ... دیدم ... ولی نمیدانم خود او کشف عورت است
آنقدر هرزه نگاری کردی که اتهام این سخن به یک مسلمان برایت آب خوردن است همانند رهبرتان که به کذب چماقی از فتنه درست کرد و بر سر مخالفین خود کوبید
ذره ای از رفتار و کردار شما به پیامبر(ص) و علی(ع) و ائمه(ع) نرفته است و فقط ادعای پیروی دارید