درخشان ترین اسوه آخرتگرایی
على علیه السلام در یکى از نامه هایش مى نویسد :
(( و ایم الله یمینا استثنى فیها بمشیه الله لاروضن نفسى ریاضه تهش معها الى القرص اذا قدرت علیه مطعوما و تقنع بالملح مادوما و لادعن مقلتى کعین ماء نضب معینها مستفرغه دموعها ا تمتلى السائمه من رعیها فتبرک ... و یاکل على من زاده فیهجع ؟ ! قرت اذا عینه , اذا اقتدى بعد السنین المتطاوله بالبهیمه الهامله و السائمه المرعیه )) .
(( سوگند یاد مى کنم به ذات خدا که به خواست خدا نفس خویش را چنان ورزیده سازم و گرسنگى بدهم که به قرص نانى و اندکى نمک قناعت بورزد و آنرا مغتنم بشمارد همانا آنقدر ( در خلوتهاى شب ) بگریم که آب چشمه چشمم خشک شود , شگفتا آیا این درست است که شتران در چراگاهها شکم خویش را انباشته کنند و در خوابگاه خویش را انباشته کنند و در خوابگاه خویش بخسبند , و گوسفندان در صحراها خود را سیر کنند و در جایگاه خویش آرام گیرند , على نیز شکم خویش را سیر کند و در بستر خود استراحت کند ؟ چشم على روشن ! پس از سالیان دراز به چهار پایان اقتدا کرده است ))
1 - نهج البلاغه , حکمت 103 .
2 - نهج البلاغه , نامه 45 .
على علیه السلام در یکى از نامه هایش مى نویسد :
(( و ایم الله یمینا استثنى فیها بمشیه الله لاروضن نفسى ریاضه تهش معها الى القرص اذا قدرت علیه مطعوما و تقنع بالملح مادوما و لادعن مقلتى کعین ماء نضب معینها مستفرغه دموعها ا تمتلى السائمه من رعیها فتبرک ... و یاکل على من زاده فیهجع ؟ ! قرت اذا عینه , اذا اقتدى بعد السنین المتطاوله بالبهیمه الهامله و السائمه المرعیه )) .
(( سوگند یاد مى کنم به ذات خدا که به خواست خدا نفس خویش را چنان ورزیده سازم و گرسنگى بدهم که به قرص نانى و اندکى نمک قناعت بورزد و آنرا مغتنم بشمارد همانا آنقدر ( در خلوتهاى شب ) بگریم که آب چشمه چشمم خشک شود , شگفتا آیا این درست است که شتران در چراگاهها شکم خویش را انباشته کنند و در خوابگاه خویش را انباشته کنند و در خوابگاه خویش بخسبند , و گوسفندان در صحراها خود را سیر کنند و در جایگاه خویش آرام گیرند , على نیز شکم خویش را سیر کند و در بستر خود استراحت کند ؟ چشم على روشن ! پس از سالیان دراز به چهار پایان اقتدا کرده است )) آنگاه مى فرماید :
1 - نهج البلاغه , حکمت 103 .
2 - نهج البلاغه , نامه 45 .
(( طوبى لنفس ادت الى ربها فرضها و عرکت بجنبها بؤسها و هجرت فى اللیل غمضها حتى اذا غلب الکرى علیها افترشت ارضها و توسدت کفها فى معشر اسهر عیونهم خوف معادهم و تجافت عن مضاجعهم جنوبهم و همهمت بذکر ربهم شفاههم و تقشعت بطول استغفارهم ذنوبهم اولئک حزب الله الا ان حزب الله هم المفلحون )) .
خوشبخت و سعادتمند آنکه فرائض پروردگار خویش را انجام دهد , رنجها را مانند سنگ آسیا دانه را , خورد کند , شب هنگام از خواب دورى گزیند , آنگاه که سپاه خواب حمله مى آورد , زمین را فرش و دست خود را بالش قرار مى دهد , در زمره گروهى که بیم روز بازگشت , خواب از چشمشان ربوده و پهلوهاشان از خوابگاههاشان جاخالى کرده است و لبهاشان به ذکر پروردگارشان در زمزمه است , ابرهاى گناهان بر اثر استغفار مداوم شان برطرف شده است . آنانند حزب خدا , همانا تنها آنان رستگارانند .