در زمان بیداری
مرور می کنم لحظه های فراموشی را
مرور میکنم روزهای خواب آلوده را
مرور میکنم شبهای مرده وار را
و باز خسته میشوم از تکرار ها ی بی سر انجام
خسته میشوم از غر زدنهای مدام
کاش این همه سخن پراکندن،
این همه گفتن ،
این همه نوشتن،
نتیجه ای داشته باشد
کاش نتیجه اش کرداری در خور لحظات پیش رو باشد
تا شرمندگی پس از فروبستن چشم کمتر باشد
تا آسودگی در زمان بیداری داشته باشد