ویکتور هوگو نویسندۀ معروف فرانسوی در یکی از سخنرانی هایش می گوید:

"راستی اگر انسان اینطور فکر کند که عدم است و بعد از این زندگی، نیستی مطلق است دیگر اصلا" برای او زندگی ارزشی نخواهد داشت،"

 آن چیزی که زندگی را برای انسان گوارا و لذت بخش می سازد، کار او را مفرح می سازد، به دل او حرارت و گرمی می بخشد، افق دید انسان را خیلی وسیع می کند همان چیزی است که دین به انسان می دهد یعنی اعتقاد به جهان ابدیت، اعتقاد به خلود، اعتقاد به بقاء بشر، اعتقاد به اینکه تو ای بشر! فانی نیستی و باقی خواهی بود تو از این جهان بزرگتری، این جهان برای تو یک آشیان کوچک و موقتی است این همان فقط یک گهواره برای دوران کودکی تو است. دوران بیشتر دوران دیگری است.- منبع کتاب امدادهای غیبی نوشتۀ مرتضی مطهری