ندای الرحیل

در احیای فرهنگ آخرتگرایی
جمعه, ۲۵ شهریور ۱۳۹۰، ۰۶:۲۹ ب.ظ

مبارزه با اوتانازی

یادم نمیره، روزهای کودکی مادرم می گفت که نباید دست به محتضر زد.

برایم عجیب بود. پرسیدم چرا؟

گفت چون محتضر اونقدر ضعیف می شه که ممکنه با یک تکان بمیره و خونش گردنت بیفته...

این اخلاق قدیمیها بود ولی حالا سرنگ هوا به دست می گیرن و مریضها رو می کشن و منت هم سرشون می ذارن که ما تو رو راحت کردیم...

وقتی اسم مردن رو راحت شدن می ذارن، دیگه نتیجه این میشه دیگه...

ولی راحت شدن یه چیز دیگه است...

هر روزی که آدم مریضه، کفارۀ یه گناهشه..

یعنی یه گناهش کم می شه و این یعنی راحت شدن...

 

 

یکی از فرزندان امام جعفر صادق علیه السلام در حال احتضار بود و حضرت امام محمدباقر علیه السلام در کنار خانۀ او نشسته بودند و هرکسی نزد او می رفت منع می کردند و می فرمودند که دست بر او مگذارید که او در این حالت در نهایت ناتوانیست و هرکه دست بر او می گذارد چنانست که او را کشته است.



نوشته شده توسط بهنام جدی بالابیگلو
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم

ندای الرحیل

در احیای فرهنگ آخرتگرایی

ندای الرحیل

سلام
وبلاگ حاضر، تلاش کوچکی است برای دگرگون کردن بدیهیات،گرایشها و هدفها ...
وبلاگ حاضر تلاش کوچکی است برای زنده کردن قلبها و دگرگون کردن آرزوها...
وبلاگ حاضر، تلاش کوچکی است برای احیای فرهنگ آخرتگرایی و نواختن ندای الرحیل...
پس...
باور کنیم که جهان به نگاهی نو نسبت به مرگ نیازمند است...
باور کنیم که نگرش غلط به اسرارآمیزترین پدیدۀ هستی - مرگ - لحظه لحظۀ عمر بشر را به پوچی کشانده است....
باور کنیم که ما رهگذریم ودنیا ظرفیت و توان تحمل آرزوهای ما را ندارد...
باور کنیم که مرگ در این نزدیکیست و ما چاره ای جز رفتن نداریم...
باور کنیم که دلهای ما برای آزاد شدن از ترسها و گرایشهای دنیا، به ترسها و گرایشهای آخرت نیازمند است...
باور کنیم که تنها طریقتی که می تواند ما را به خدا برساند، طریقت توشه چینی است...
ویادمرگ، آب حیات بخشیست برای زنده کردن بشریت...
ویاد مرگ شمشیر و سپر محکمیست، در برابر فرهنگ پوچ گرای غربیها...
و یاد مرگ، مرهم شفا بخشیست برای انقلاب بیمار شده به ویروس دنیاگرایی...

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
هم کاروانیان

منوی تصویری سایت ندای الرحیل

تلگرام

-----------------------

 صفحه اصلی

-----------------------

ندای الرحیل2-تصاویر

-----------------------

ندای الرحیل3-سیاسی

-----------------------

ندای الرحیل4-خواب

-----------------------

 ندای الرحیل5 - شعر
آخرین دیدگاه میهمانان ندای الرحیل
  • ۳۰ ارديبهشت ۹۹، ۱۷:۱۶ - سلیمانی
    احسنت

مبارزه با اوتانازی

جمعه, ۲۵ شهریور ۱۳۹۰، ۰۶:۲۹ ب.ظ
یادم نمیره، روزهای کودکی مادرم می گفت که نباید دست به محتضر زد.

برایم عجیب بود. پرسیدم چرا؟

گفت چون محتضر اونقدر ضعیف می شه که ممکنه با یک تکان بمیره و خونش گردنت بیفته...

این اخلاق قدیمیها بود ولی حالا سرنگ هوا به دست می گیرن و مریضها رو می کشن و منت هم سرشون می ذارن که ما تو رو راحت کردیم...

وقتی اسم مردن رو راحت شدن می ذارن، دیگه نتیجه این میشه دیگه...

ولی راحت شدن یه چیز دیگه است...

هر روزی که آدم مریضه، کفارۀ یه گناهشه..

یعنی یه گناهش کم می شه و این یعنی راحت شدن...

 

 

یکی از فرزندان امام جعفر صادق علیه السلام در حال احتضار بود و حضرت امام محمدباقر علیه السلام در کنار خانۀ او نشسته بودند و هرکسی نزد او می رفت منع می کردند و می فرمودند که دست بر او مگذارید که او در این حالت در نهایت ناتوانیست و هرکه دست بر او می گذارد چنانست که او را کشته است.

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۰/۰۶/۲۵
بهنام جدی بالابیگلو

نظرات  (۰)

سایت ندای الرحیل منتظر دیدگاه میهمانان است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">