تأثیر عقیده به معاد در سرنوشت انسان
تأثیر عقیده به معاد در سرنوشت انسان
برای همه کس، حتی سردمداران سیاست و زمامداران بزرگ جهان، روشن گردیده که به موازات جنبه های مثبت تمدن درخشان کنونی، موج عظیمی از فساد اخلاق، گسترش جرائم و جنایات، افزایش بزه ها و تجاوزات و بطور کلی قانون شکنی و تجاوز از مرز مقررات، در دنیا پدید آمده و یک نوع دلهره و نگرانی عمومی بوجود آمده است!
مگر ارقام هر بیست و پنج دقیقه یک جرم بزرگ، و در هر بیست و چهار ساعت، سی قتل نفس پنجاه عمل منافی عفت با اعمال قهر ورغلبه، هفتصد و سی فقره سرقت بزرگ، و بالغ بر سه هزار سرقت کوچک و بطور کلی 1861000 فقره جرم و جنایت در یک کشور دویست و چند میلیون نفری آمریکا رقم کوچکی است!؟
آیا صرف 32000000000تومان، در سال برای اجرای قانون و جلوگیری از جرم، تنها در یک کشور آمریکا که شاید از نظر تمدن و فرهنگ، در دنیا بی نظیر است، حکایت از سیلاب خروشان و این بلای عمومی و خطرناک نمی کند!؟
بنابراین، آیا برای جلوگیری از اینهمه جرائم و بزه ها چه نیرویی مؤثرتر از ایمان بخدا و اعتقاد به آخرت، سراغ دارید؟
آیا تنها بالا بودن سطح فرهنگ و اقتصاد و یا توسعۀ وسائل دفاعی و سازمانهای پلیسی و کیفری، برای تأمین منظور فوق کافی است؟
اگر اینطور است پس چرا در کشور آمریکا با آنکه از نظر فرهنگ و اقتصاد همچنین از نظر داشتن وسائل دفاعی و تشکیلات و سازمانهای قضایی و پلیسی بقول معروف" شهرۀ آفاق است آنهمه جرم و جنایت واقع می شود و آنهمه پولها برای جلوگیری از آنها مصرف می گردد!؟
اگر دنیایی که در هر ساعت آن،128میلیون تومان خرج تسلیحات دفاعی می شود و میلیاردها تومان خرج دستگاههای پلیسی می گردد و در عین حال آمار جرائم و جنایات آن، در حال افزایش است، همین خود، بخوبی نشان می دهد که عوامل نامبرده، برای جلوگیری از جرم و جنایات کافی نیست؟
گرچه سیاستمداران جهان و مردم کوته بین عملا می خواهند، راه جلوگیری از این بدبختی ها را تنها در بالابردن سطح فرهنگ و اقتصاد جامعه و توسعۀ تشکیلات قضایی و سازمانهای پلیسی، منحصر کنند، غافل از اینکه، همانطوری که تجربه نشان داده و می دهد، نه تنهاعوامل نامبرده برای این منظور کافی نیست بلکه در بعضی موارد، بی شبهات به
تیغ دادن در کف زندگی مست ویا چو دزدی با چراغ آید گزیده تر برد کالا نخواهد بود.ولی بعقیده ما اگر نگوئیم تنها راه، می توانیم بگوئیم: مؤثرترین راهی که می تواند، جلو قانون شکنی و ارتکاب جرم و جنایات بشر را بگیرد و در جامعه ایجاد امنیت و در افکار، ایجاد آرامش نماید، همان تقویت نیروی ایمان است.
کسی که معتقد است: هر عملی خواه نیک و خواه بد، از او سر بزند پلیسهای مخفی خداوند (رقیب - عتید) آن را یادداشت کرده، و فردای قیامت، طبق آن پرونده، ثمرات تلخ و شیرین کردار خود را خواهد چشید چنین فردی همواره در داخل خود، نیروئی را می یابد که او را از ارتکاب هرگونه گناه و تجاوز، بازداشته و باعمال نیک ترغیب و تشویق می نماید. روی ان حساب، چقدر بجا است که سیاستمداران جهان، بجای آنهمه بودجه های هنگفت که صرف نیروهای دفاعی و تشکیلات قضایی و سازمانهای پلیسی می کنند، اقلا" بمقدار یکصدم آن، صرف ایجاد نیروی معنوی و تقویت مبانی اعتقادی و پرورش ایمان بخدا و روز قیامت، می کردند، تا در عین آنکه بشریت را تا حدود زیادی از این گرداب مخوف نجات می بخشیدند وظیفۀ انسانیت خود را نیز انجام می دادند؟!
