ریشه های عطوفت
در حالیکه نان لواش در دست داشت، از کنار مغازۀ قنادی فروشی عبور می کرد، خیلی کم پیش می آمد که سراغ شیرینی و قنادی برود. درآمد اندکش صرف ضروریات زندگی اش می شد
پیرمردی که جلوی مغازه اش ایستاده بود، صدایش زد، پاکت را پر کرد از قنادی و بهش داد.
اگر برای خرید رفته بود، کمتر از سه هزار تومان نمی گرفت ولی پیرمرد از این پول گذشت کرده بود. برای رسیدن به هدف بالاتری هم گذشت کرده بود.
پیر مرد بفکر آخرتش بود و این کار را ذخیره ای برای آخرتش می دانست.
به این اندیشه فرو رفتم که اگر فرهنگ آخرتگرایی در سطح جامعه جا بیفتد چقدر راحت تر فقرا از لذتهای دنیوی بهره مند می شوند و چقدرثروتمندان به آسانی ثروتهای بهشتی رابدست می آورند.
فراموش نکنیم که بهشت برای ثروتمندان حرام است مگر در سایۀ فقرا.
فرهنگ آخرتگرایی پرداخت خمس و صدقه و زکات را آسان می کند.